Hoe kunnen wij de rijkdom van het leven zien, als wij er buiten adem doorheen rennen?

De adem kun je zien als de drager, het fundament van ons bestaan. Met zekerheid is te zeggen, dat de kwaliteit van ons leven afhangt van de kwaliteit van onze ademhaling. We staan er niet bij stil wat het effect is van beter ademen op de kwaliteit van ons functioneren.

De tijd waarin we leven maakt dat we nauwelijks meer tijd nemen om stil te staan bij onze emoties en gevoelens. Vaak worden ze weggeduwd, doordat we maar door willen gaan, willen blijven presteren. En het voelt niet eens gek, omdat we doorgaans al vrij vroeg hebben geleerd onze emoties te onderdrukken of te negeren. Wat we daarbij niet doorhebben is, dat we de natuurlijke adembeweging (flow) en daarmee de stroom van onze levensenergie blokkeren.

Zo’n proces voltrekt zich over jaren en heeft tot gevolg dat we een adembeweging ontwikkelen, die al die tijd heel natuurlijk en vertrouwd kan voelen. Deze ingesleten manier van ademen wijkt echter sterk af van het natuurlijke patroon en voltrekt zich doorgaans moeizamer dan nodig is.
Als gevolg daarvan neemt onze kracht af, terwijl deze juist voor de wijze waarop wij leven (stress!) zo groot mogelijk moet zijn!

De gevolgen van de manieren van gespannen ademen zijn talrijk. Voorbeelden zijn o.a. slechte concentratie, hartklachten, koude handen en voeten, moeheid, bandgevoel rond de onderste ribben, pijn in schouders, nek en achterhoofd, enzovoorts.

Veel van deze gevolgen zouden niet eens bestaan, indien het lichaam van voldoende zuurstof (prana) zou worden voorzien.
Lees in dit verband het artikel ‘Zuurstof, adem en kanker’ (nieuwe inzichten) in het februarinummer (248) van het tijdschrift ‘De natuur, uw arts’ van de Stg. Natuurlijk Welzijn.